در پی دستگیری آهوی دریایی، دانشجوی ۳۰ ساله دانشگاه تهران به دست پلیس اخلاق ایران، موجی از اعتراضات جهانی شکل گرفته است. او که به قصد اعتراض به قوانین پوشش اجباری در ایران تنها با لباس زیر در محوطه دانشگاه حضور پیدا کرده بود، به طرز خشونت آمیزی توسط ماموران بازداشت شد. این اتفاق بار دیگر توجهات جهانی را به نقض حقوق زنان در ایران جلب کرده و به اعتراضاتی در نقاط مختلف دنیا منجر شده است.
اعتراض مریم در مقابل سفارت ایران در استکهلم
در پی دستگیری آهوی دریایی، مریم سادات آقا سید میرزایی شیرازی، دختر ۲۲ ساله‌ای که در سوئد بزرگ شده و در شهر گوتنبرگ زندگی می‌کند، تصمیم گرفت اعتراض خود را به شیوه‌ای نمادین در مقابل سفارت ایران در استکهلم به نمایش بگذارد. او در روز جمعه گذشته با سفر به استکهلم و همراهی خانواده و خواهرش، لباس‌هایش را در مقابل سفارت ایران از تن درآورد و با شعارهایی بر بدنش نظیر «دست از بدن‌های ما بردارید» و «زن، زندگی، آزادی» اعتراض خود را به سرکوب زنان و قوانین محدود کننده‌ی پوشش در ایران نشان داد.
مریم در گفتگو با خبرنگاران گفت: «من در کشوری آزاد بزرگ شده‌ام، جایی که خودم می‌توانم درباره پوششم تصمیم بگیرم. حالا آمده‌ام که صدای زنان ایران باشم و همچنان برای آزادی آنان مبارزه خواهم کرد.»
دشواری‌ها و خطرات تظاهرات مقابل سفارت
مریم و دیگر شرکت‌کنندگان در این تظاهرات کوچک، از خطرات و نگرانی‌هایی که با اعتراض علیه حکومت ایران در خارج از کشور متوجه آنان می‌شود، آگاه بودند. وی در این باره گفت: «همه‌ی ما ایرانی هستیم و ایستادن در مقابل سفارت ایران ریسک دارد. آنها دوربین دارند و ما را زیر نظر دارند. من می‌دانم که با چنین اقدامی دیگر نمی‌توانم به ایران بازگردم، اما همچنان به این کار افتخار می‌کنم.»
به گفته مریم، در حدود ۲۰ تا ۲۵ نفر در این تظاهرات کوچک شرکت داشتند و برخی از آنان به دلیل نگرانی‌های امنیتی ترجیح دادند که لباس خود را از تن در نیاورند یا در برابر دوربین‌های رسانه‌ها قرار نگیرند. مریم می‌گوید که این تظاهرات به صورت آرام برگزار شد و به عنوان یک حرکت اعتراضی نمادین، او و خانواده‌اش از نتیجه آن رضایت دارند.
ادامه مبارزه برای تغییر قوانین ایران
مریم می‌گوید که تغییر قوانین سرکوب‌گرانه در ایران شاید دشوار به نظر برسد، اما او و بسیاری دیگر از معترضان قصد دارند همچنان با برگزاری چنین تظاهرات‌هایی صدای خود را به گوش جهان برسانند. او افزود: «تا زمانی که زنان به این شکل در ایران دستگیر می‌شوند و از حقوقشان محروم می‌گردند، من به مبارزه ادامه خواهم داد.»
این اعتراضات به شیوه‌های مختلف نشان‌دهنده‌ی همبستگی افراد و گروه‌های بین‌المللی با زنان ایرانی است. مریم و معترضان دیگر بر این باورند که اعتراضات نمادین در کشورهای آزاد می‌تواند توجه بیشتری را به نقض حقوق زنان در ایران جلب کند و فشارهای بین‌المللی را برای تغییرات مثبت در این کشور افزایش دهد.
