با وجود سرمایهگذاریهای دولتی برای افزایش ظرفیت بیمارستانها، پزشکان سوئدی هشدار میدهند که کمبود تختهای درمانی در سالهای اخیر نهتنها حل نشده، بلکه بهشدت بدتر شده است. این موضوع از نتایج یک نظرسنجی جدید توسط «سازمان نظام پزشکی سوئد» (Läkarförbundet) مشهود است؛ آماری که نگرانیها را نسبت به آینده خدمات درمانی کشور افزایش میدهد.
در این نظرسنجی، حدود ۲۰ درصد از پزشکان گفتهاند که هفتهای یکبار یا بیشتر ناچار میشوند بیماران نیازمند بستری را به خانه بفرستند؛ در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۲ تنها ۱۴ درصد بود. همچنین ۲۶ درصد از پزشکان گفتهاند که هر هفته بیمارانی را زودتر از موعد مرخص میکنند – افزایشی شش درصدی نسبت به سه سال پیش.
بهعبارتی، پزشکان اکنون بیش از هر زمان دیگری با این معضل مواجهاند که به دلیل کمبود فیزیکی تخت، نمیتوانند مراقبت مناسب را برای همه بیماران فراهم کنند. نتیجه این روند، فشار فزایندهای است که هم بر بیماران و هم بر کارکنان درمانی وارد میشود.
سوفیا ریدگرن استاله (Sofia Rydgren Stale)، رئیس سازمان نظام پزشکی سوئد، میگوید که علت اصلی این وضعیت در تضاد سیاستهای دولت مرکزی و مناطق بهداشتی نهفته است: «اگر قرار است تختهای درمانی افزایش یابد، مناطق بهداشتی باید کاهشهای پیشین را با سرمایهگذاری در نیروی انسانی جبران کنند. اما همچنین دولت باید شرایط مالی پایدار و بلندمدتی برای مناطق فراهم کند تا بتوانند خدمات درمانی باکیفیتی ارائه دهند.»
او تأکید میکند که کاهش بودجه و تعدیل نیرو توسط مناطق، در تضاد مستقیم با وعدههای دولت برای گسترش ظرفیت درمانی است.
آیندهای نامطمئن؛ پزشکان خوشبین نیستند
در حالی که دولت وعده داده است کمبود تختها را تا سال ۲۰۲۶ حل کند و حتی اداره خدمات اجتماعی (Socialstyrelsen) نیز این هدف را ممکن دانسته، پزشکان دیدگاه بسیار متفاوتی دارند. طبق این نظرسنجی، ۹۱ درصد از پزشکان باور ندارند که تا سال ۲۰۲۶ این بحران حل شود.
دولت در چارچوب «توافق تیدو» (Tidöavtalet) سرمایهگذاریهایی برای افزایش تختهای درمانی انجام داده و از اداره خدمات اجتماعی خواسته است راهکارهایی ارائه دهد. اما پزشکان میگویند این اقدامات در برابر موج کاهش منابع انسانی در مناطق، کافی نبوده است.
افزایش کمبود تخت نه تنها به بیماران آسیب میزند، بلکه کادر درمانی را نیز تحت فشار مضاعف قرار داده است. ۴۵ درصد از پزشکان در این نظرسنجی گفتهاند که هر هفته بخشی از زمان کاری خود را صرف جستجوی تخت برای بیماران میکنند – یعنی زمانی که میتوانست صرف معالجه مستقیم بیماران شود.
سوفیا ریدگرن استاله هشدار میدهد: «این فشار باعث میشود پزشکان از این شغل فاصله بگیرند. در نتیجه، کمبود نیرو تشدید میشود و خود به افزایش بیشتر کمبود تخت میانجامد. یک چرخه خطرناک در حال شکلگیری است.»