معلمان در مدارس آموزش بزرگسالان سوئد، موسوم به Komvux، هشدار داده‌اند که فشارهای مالی و الزامات کارایی، آن‌ها را وادار به دادن نمرات مثبت به دانش‌آموزانی می‌کند که در واقع واجد شرایط قبولی نیستند. این نتایج از یک مطالعه گسترده در دانشگاه لینشوپینگ به‌دست آمده که اخیراً در نشریه علمی Scandinavian Journal of Educational Research منتشر شده است.
تحقیق مبتنی بر بیش از ۱٬۲۰۰ پرسش‌نامه و ۶۳ مصاحبه با معلمان نشان می‌دهد که منطق بازار و تأمین مالی بر محتوای آموزشی و روش ارزیابی غلبه پیدا کرده است.
منطق بازار به جای اهداف آموزشی
به گفته معلمان شرکت‌کننده در تحقیق، دوره‌های Komvux به‌طور فزاینده‌ای کوتاه و فشرده شده‌اند، چرا که شهرداری‌ها سعی دارند هزینه‌های آموزش را در قراردادهای تامین خدمات آموزشی کاهش دهند. در این فرآیند، امکان تطبیق فردی آموزش با نیازهای دانش‌آموزان محدود شده و در نهایت، کیفیت آموزش زیر سؤال رفته است.
استاد آندریاس فییس (Andreas Fejes)، پژوهشگر اصلی پروژه، در بیانیه‌ای از سوی دانشگاه لینشوپینگ گفته است: «برنامه درسی قرار است تضمین کند که دانش‌آموزان سطح معینی از دانش را کسب کنند. اما آنچه ما شاهدش هستیم یک “برنامه درسی پنهان” است که منجر به نمره‌دهی غیرواقعی می‌شود – نمراتی که دانش واقعی را بازتاب نمی‌دهند.»
پرداخت بر اساس نتیجه = نمرات ساختگی
یکی از اصلی‌ترین مشکلات مطرح‌شده در این گزارش، این است که پرداخت‌های دولتی یا شهرداری به ارائه‌دهندگان آموزش، بر اساس تعداد دانش‌آموزان قبولی انجام می‌شود. در چنین سیستمی، معلمان احساس می‌کنند که برای حفظ درآمد مؤسسه یا بقای شغلی خود، مجبور به دادن نمرات بالا حتی به دانش‌آموزان ناکارآمد هستند.
سازمان بازرسی آموزش هشدار داده بود
این نخستین بار نیست که زنگ خطر درباره کیفیت آموزش در Komvux به صدا درمی‌آید. سازمان بازرسی مدارس سوئد (Skolinspektionen) نیز در گزارش سالانه اخیر خود هشدار داده که نظارت ضعیف شهرداری‌ها بر Komvux، منجر به افت کیفیت آموزشی شده است.
یکی از نگرانی‌های اساسی این است که هیچ قانون روشنی درباره حداقل زمان تدریس حضوری یا معلم‌محور وجود ندارد؛ این امر ممکن است باعث شود سطح انتظارات و استانداردها در این نوع آموزش به‌شدت کاهش یابد.
پیامدهای نمره‌دهی غیرواقعی چیست؟
در ظاهر، آمار قبولی بالا ممکن است نشان‌دهنده عملکرد موفق Komvux باشد. اما در واقع، دانش‌آموزانی که بدون داشتن مهارت واقعی مدرک دریافت می‌کنند، در بازار کار با مشکل مواجه می‌شوند. همچنین اعتماد به کل سیستم آموزشی بزرگسالان و حتی آموزش حرفه‌ای دچار تزلزل می‌شود.
