خبر سوئد – دکتر پرویز اروجلو سر پزشک بیمارستان سولنتونای استکهلم پس از ابتلا به ویروس کرونا و تحمل چند روز بیماری در بخش مراقبت های ویژه، روز چهارشنبه گذشته در سن پنجاه و هشت سالگی در بیمارستان کارولینسکای جدید درگذشت.
به گزارش روزنامه پزشکان این متخصص حاذق ایرانی-سوئدی اخیرا در بخش خدمات تسکین بیمارستان سولنتونای استکهلم مشغول به کار بود؛ او در این بخش به عنوان سر پزشک با بیماران با احوال بسیار وخیم و در آستانه مرگ ارتباط داشت و در ساعات بعد از کار نیز به خانواده درگذشتگان تسلی خاطر و آرامش وجود میداد.
دکتر اروجلو در میانه ماه آپریل به بیماری مبتلا شد و ۲۱ آپریل او را با آمبولانس از خانه به بیمارستان سنت یوران استکهلم منتقل کردند و پس از انجام آزمایشات اولیه، تست ابتلای او به بیماری کرونا مثبت اعلام شد. پرویز آخرین تماس تصویری با خانواده اش را برقرار میکند و ساعتی بعد به بخش مراقبت های ویژه همان بیمارستان برده میشود. در بخش مراقبت های ویژه یکی از بستگان او امکان یک ارتباط تصویری کوتاه با خانواده او را از پشت درب اتاق فراهم میکند؛ پرویز در حالی که ماسک روی صورتش دارد و نگاهش به آن سوی پنجره است، آخرین بوسه های از راه دور خود را میفرستد برای عزیزانش که فقط میتوانند از صفحات کوچک تلفن خود او را تماشا کنند. مرجان دلاوران همسر پرویز در مصاحبه ای با اکسپرسن می گوید:” آن موقع به او گفتم که ما عاشقت هستیم؛ تو باید بجنگی پرویز. تو یک مبارز هستی؛ باید به من قول بدهی که برمیگردی”. ساعتی بعد به تشخیص پزشکان پرویز به به بخش اکمو در بیمارستان کارولینسکای جدید منتقل شد.
چهارشنبه گذشته پزشکان از ادامه حیات دکتر اروجلو قطع امید کردند و به خانواده او اطلاع دادند که برای وداع آخر میتوانند او را ملاقات کنند. مرجان میگوید:” پزشکان گفتند که ممکن است صدای شما را بشنود. ما با او حرف زدیم و او را در آغوش گرفتیم. به پرویز گفتیم که همه چیز آرام است و هیچ استرسی نداریم، نیازی نیست نگران ما باشی”. دکتر پرویز و همسرش ۲۱ سال با عشق فراوان با یکدیگر زندگی کردند و عشق تا آخرین لحظات زندگی پرویز نیز شکوفا بود. مرجان میگوید:” من مرتب از پزشکان میپرسیدم که آیا پرویز رنج میبرد و آنها میگفتند نه او هیچ دردی نمیکشد؛ برای من خیلی مهم بود که او در این آخرین لحظات زندگی رنج نکشد”. مرجان همسرش را مردی پر از عشق توصیف میکند و جان باختن او را باورپذیر نمی داند. او احوال خود پس از درگذشت پرویز را اینگونه توصیف میکند:” در دنیای من اینکه پرویز اینقدر زود و اینگونه ما را ترک کند وجود نداشت؛ من هنوز هم فکر میکنم هر روز که او سرکار است و منتظرم به خانه بیاید اما شب که میشود میفهمم نه، او دیگر در میان ما نیست”.
مدیران بیمارستان محل کار دکتر اروجلو ضمن ابراز همدردی با خانواده او از ابتلای یکی دیگر از کارکنان این بیمارستان به ویروس کرونا نیز خبر داد اما معتقدند که منشا سرایت بیماری به پرویز احتمالا خارج از محل کار بوده است، چون در بخشی که او کار میکرد بیماران مبتلا به کرونا بستری نبوده اند و تست کرونای هیچکدام از بیماران نیز مثبت نشده است. یوناس لوندکویست مدیر بخش بیماران Capio درباره درگذشت دکتر اروجلو می گوید:” متاسفانه باید تایید کنم که ما یک همکار بسیار محترم، خوش ذوق و ماهر را از دست دادیم”. مرجان دلاوران همسر دکتر اروجلو در ادامه مصاحبه اش درباره شیوه ابتلای همسرش به کرونا میگوید:” او کار میکرد و با قطار به محل کارش میرود. یک جایی این اتفاق افتاده است و من هرگز جواب این پرسش را نخواهم گرفت که کجا و چگونه به بیماری مبتلا شد”.
خبر درگذشت دکتر اروجلو انبوهی از افسوس و غم در میان بستگان، دوستان و خانواده او به همراه داشت. همکاران دکتر اروجلو از وی به عنوانی فردی با استعداد، سرحال و اهل کار و تلاش فراوان یاد میکنند. لیندا مارتینسون رئیس محل کار پرویز در بخشی از پیامی که برای همکاران او فرستاده شده ضمن اشاره به مهارت ها و توانمندی های بی نظیر او و همچنین تعهد کاری و رابطه عمیق او با بیماران مینویسد:” شخصیت و حس همدلی پرویز از او یک دوست و همکار دوست داشتنی ساخته بود”.
دکتر پرویز اروجلو متولد ۳۱ می ۱۹۶۱ در ایران بود و از سن ۱۷ سالگی تحصیل در رشته پزشکی را آغاز کرد. او در سال ۱۹۸۹ از ایران به سوئد مهاجرت کرد و چند هفته بعد در مرکز خون بیمارستان کارولینسکا مشغول به کار شد. او در سالهای ابتدایی مهاجرتش همزمان با کار در بیمارستان های مختلف استکهلم تحصیلات و تحقیقات خود را ادامه داد و در سه رشته مجزای پزشکی تخصص گرفت.
ما در هیئت تحریریه خبر سوئد ضمن ابراز تاسف از ضایعه درگذشت دکتر اروجلو، همدل با ایرانیان مقیم سوئد مراتب همدردی خود با خانواده، دوستان،همکاران این پزشک فداکار را اعلام میداریم.
Vila i Frid, Parviz
چقدر تاسفبار. واقعا به خانواده ایشان تسلیت میگم. مرگ آدمهای مثل ایشان خیلی دردناکه. ولی انسانهای خوب نمیمیرند
سلام
دکتر پرویز نماد یک انسان باشرف و کامل بود و لی مشیت الهی بر این تعلق گرفت که بهار فرحناک زندگی اش را خزانی ماتم زده به انتظار
بنشیند و این بارز ترین تفسیر فلسفه افرینش است
روحت شاد و یادت گرامی
ممنونم از ابراز همدردی شما
تسلیت میگم آقا فرید
مرسی ممنونم از ابراز محبت شما